Nie obawiaj się. Każdą rodzinę może spotkać ta dotkliwa choroba. Czy wiesz jak sobie radzić? Pomoc wielu osób jest bardzo potrzebna, często jednak wstydzimy się wyciągnąć rękę, by ktoś udzielił nam odpowiedniego wsparcia. Zamykamy się w sobie na ludzi, na cały otaczający nas świat, a przecież wszystko można na spokojnie poukładać.

Czym jest autyzm?

Autyzm jest trudną przypadłością o charakterze neurologicznym, uznawana jest za wycofanie, unikanie kontaktu ze światem zewnętrznym. Naukowcy uważają, że schorzenie ma podłoże genetyczne, które dotyczy mózgu. Pomimo wielu podjętych prób leczenia, nadal nie odkryto magicznego środka na chorobę.
Pierwsze objawy można zauważyć w okresie dzieciństwa.

Jak objawia się ta choroba?

Typowa postać objawia się przed 3. rokiem życia. W wieku niemowlęcym często rodzice zauważają pierwsze objawy, dziecko jest zbyt grzeczne, spokojne, nie skupia swojego wzroku na otaczających go osobach, a w przypadku wzięcia na ręce, sztywnieje. Bywają sytuacje, że dziecko zawiesza swój wzrok i godzinami może wpatrywać się w jeden punkt. Starsze dziecko często nie reaguje na polecenia, nie bawi się z rówieśnikami, ma trudności z wyrażeniem emocji. Pomimo poznanych wielu czynników nadal nie są znane przyczyny pojawienia się tego zaburzenia.

Często dziecko podlega ocenie psychologa, psychiatry, na podstawie ich opinii stwierdzana jest choroba. W dobie wielkiej techniki nadal nie ma specjalnych testów, które dają nam jednoznaczną ocenę. Badania z krwi i moczu nie wykazują żadnych zmian.

Na pierwszym etapie diagnozy przeprowadzane jest badanie rozwoju dziecka, kolejnym etapem jest wszechstronna ocena dziecka.

Czy jest to choroba uleczalna?

Autyzm obecnie jak już wcześniej było wspomniane jest nieuleczalny. Niestety nie odnaleziono antidotum, które pomoże uporać się nie tylko z czynnikami wywołującymi chorobę, ale także z objawami i skutkami. Przed rodziną jest trudny czas, ciężkiej i wytrwałej pracy, leczenie polega na stosowaniu różnych psychoterapii. Dziecko chore na autyzm wymaga stałej opieki. Z każdym schorzeniem można nauczyć się żyć, przecież wszystkie dzieci są kochane, nawet te, które sprawiają nam wiele problemów wychowawczych. Najważniejsze, by leczenie rozpocząć w bardzo wczesnym etapie. Zaleca się by rodzice bacznie obserwowali cały czas swoje pociechy, jednak nie zapominali o miłości i zaangażowaniu w ich wychowanie i rozwój. Najmniejszy objaw radości jest jak miód na zbolałe serce. Nikt nie chce, by ich dziecko cierpiało.